Duyschot orgel dorpskerk
Het kerkgebouw

Een stukje geschiedenis

Oorspronkelijk is de kerk gebouwd als een rechthoekig zaalkerkje met een bijna vierkante koorruimte. Inmiddels heeft de kerkzaal een grondvlak in de T-vorm.
Uit de eerste bouwperiode is alleen het onderste deel van de toren overgebleven.
Wanneer u  de toren binnengaat ziet je de dikke muren, uitgevoerd in zeer grote bakstenen. Recht tegenover de ingang bevond zich vroeger de toegang naar de kerk. Deze doorgang werd dichtgemetseld toen de kansel tegen de westmuur werd geplaatst. Vanaf toen werd de toren alleen nog maar betreden door de klokluider.

Kerkgebouw ramen

Gebrandschilderde ramen

De kerk heeft ook nog 4 schitterende gebrandschilderde ramen. Drie van de vier vulden tot 1899 de ramen van de koorsluiting, boven de toen nog aanwezige herenbank. Ze werden geschonken door respectievelijk:

De ambachtsheer Cornelis Pompe van Meerdervoort
Het gemeentebestuur (Schout en de Gereghten)
Het polderbestuur van de Zwijndrechtse Waard      
       
Van 1900 tot 1980 waren ze in de zuidgevel aangebracht. In 1954 werd daar dus nog een vierde aan toegevoegd, geschonken door de laatste van het oude landbouwersgeslacht van der Giessen. Sinds de restauratie in 1982 zijn de vier glazen verdeeld over de ramen van het middenschip van de kerk.

De luidklok

De Dorpskerk heeft een luidklok die afkomstig is van de voormalige Engelse Episcopale Kerk aan het Haringvliet te Rotterdam. Daar, vlak bij het Oostmolenplein werd in 1708 de ‘English Church of St. Mary” ingewijd. Het was een indrukwekkend gebouw op een prominente plaats in het Rotterdamse havenkwartier van de 18e eeuw.
 
De luidklok is, zo is af te lezen aan de klok zelf, in 1707 gegoten. In die tijd subsidieerde de Engelse regering de bouw van Anglicaanse kerken in het buitenland. De Anglicaanse Kerk is de landskerk van Engeland,

Duyschot orgel dorpskerk

Het Duyschotorgel

Het orgel werd in 1696 gebouwd door Jan Duyschot, voor de Waalse Kerk te Delft (zie ook de website over het orgel)
Het orgel is één van de laatste overblijfselen van de orgelbouwkunst uit de tijd van de Hollandse Barok (einde 17e, begin 18e eeuw). Op de achterzijde van het orgel staat in het kort de geschiedenis weergegeven.
Het klankkarakter van dit orgel is zeer helder en krachtig. Voor de weergave van de oude muziek is het bijzonder geschikt, dit wordt versterkt door de zeer directe akoestiek van de kerkruimte.

De herenbank

De herenbank in de noordelijke uitbouw dateert uit de 18e eeuw en diende voor de ambachtsheer en zijn gevolg. Boven in de herenbank hangt het wapen van 'de heren van Huis Bouquet'.
 
Voordat de herenbank in 1982 in de noorder-zijbeuk werd geplaatst, stond dit meubel in het koor tegen de oostmuur. In 1900 werd hij, vanwege de bouw van een orgelbalkon, alvast 4 meter naar voren verplaatst.
 
In 1982 werd de herenbank dus definitief uit de koorruimte verwijderd en geplaatst in de noorder-zijbeuk. Dit ook weer ten faveure van het orgel, dat zo de gehele koorruimte ter beschikking heeft.
 
De herenbank is inmiddels voor iedere burger toegankelijk ;)

De kansel

De kansel werd In 1669 werd gemaakt en waarschijnlijk direct tegen de westgevel geplaatst. De kansel valt op vanwege zijn afmetingen, maar ook en vooral door het houtsnijwerk in laatrenaissancestijl.
 
De trapleuning aan de linkerzijde van de kansel is niet authentiek. Dit werd bekend nadat er enkele artistieke vrijheden werden ontdekt aan de trapleuning. Dit kunstwerk werd in 1936 gemaakt, en geldt nu nog steeds als vervanging van een simpele trap met spijlenleuning.
 
Tegen de zuidgevel zijn er ook sporen gevonden van een kansel, maar dit moet een kleiner en ouder exemplaar zijn geweest.

De kanselbijbel en het doopbekken

De koperen consoles voor de kanselbijbel en voor het doopbekken zijn oud. De kanselbijbel zelf is modern en geschreven in de Vertaling van 1951.

Tot medio 2013 was er een zilveren doopbekken. Deze werd in 1961 aan de kerk geschonken door een groep jonge lidmaten. Helaas is dit doopvond in september 2013 bij een inbraak verdwenen en tot op heden niet terug gevonden. Inmiddels is een replica in gebruik genomen.

Piscine

In de middeleeuwen, tot aan de Reformatie, was de koorruimte het deel van de kerk waar de blik op was gericht tijdens de diensten. Daar stond toen immers het altaar. Uit die tijd dateert nog de zogenaamde piscine, die we als ingemetseld bakje aantreffen in de muur van de koorsluiting. Hierin werd het gewijde water van het altaar verzameld, dat van tijd tot tijd werd uitgesprenkeld over de die op het kerkhof begraven lagen.

In de noordmuur treft men een ingemetselde tegel aan, die herinnert aan de herdenking van 650 jaar Waard, welke gehouden werd gehouden op 14 januari 1982, in het nog niet geheel gerestaureerde kerkgebouw.